Mwashibukeni!
Vrijdag 30 maart (Goede Vrijdag)
Vrijdag was het goede vrijdag en zijn we samen met Fester mee geweest naar haar kerkgemeenschap om samen iets te eten. Het was een zeer leuke namiddag en het eten heeft ons gesmaakt! Het viel ons vooral op hoe diepgelovig de mensen hier in Zambia zijn. De bijeenkomst startte met een voorstelling van iedereen. Ook wij moesten ons kort voorstellen en vertellen wat we zo leuk vonden aan Zambia, hier waren we niet direct op voorbereid, maar we konden beiden wel zeggen dat we de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Zambianen zeer op prijs stelden. Nadien werd er een preek gehouden waarbij enkele passages van de Bijbel werden aangereikt. Deze meneer wou benadrukken hoe goed hij het vond dat er celgroepen bestaan waarbij er op een andere manier over geloof kan gesproken worden. Het viel ons op hoe hij met zoveel passie over zijn geloof sprak. Daarna hebben samen gegeten en wat een keuze hadden we. De vrouwen hadden een waar buffet voorbereid. Er waren aardappelen, pasta, rijst, nshima (een traditioneel gerecht gemaakt van maïs en dit hebben we dan ook geprobeerd), kip, een soort stoofvlees, verschillende groentjes… We hebben onze buikjes rond gegeten. Na het eten werden er nog enkele getuigenissen verteld. Een vrouw vertelde over hoe haar geloof haar leven beter heeft gemaakt en hoe gelukkig ze was met deze celgroep. Terug merkte je die vurige passie in het geloof bij de Zambianen. Dat is iets dat bij ons vrij onbekend is… Na de getuigenissen konden we nog een gezellige babbel hebben met iedereen. Een vrouw was zeer verbaasd dat wijzelf niet geloofden en dat in België het geloof niet zo sterk is. Ook heeft Merel de jongste zoon van Fester op haar rug mogen dragen en ze straalde van geluk. Fester haar zoon was ook super schattig in zijn Adidas pakje! Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we beiden nog wat voor school gewerkt.
Zaterdag 31 maart (Stille Zaterdag)
In de voormiddag hebben we even voor school gewerkt. In de namiddag zijn we naar het marktje geweest. We keken onze ogen weer uit. Soms weet je ook niet goed in welke winkel ze wat eigenlijk verkopen… We hebben winkels gezien met schattige chitengekleedjes voor baby’s en Merel kon het haar niet laten om één te kopen. Daarna wouden we de zijstraatjes verkennen en waren we even verloren gelopen. Wat waren we blij dat we uiteindelijk terug op de hoofdbaan terecht kwamen! Terug op weg naar huis werden we gevolgd door de meest irritante zatte man ter wereld! Hij heeft ons echt lang gevolgd en we waren blij dat we uiteindelijk konden afslaan aan het einde van de merkt en de mannen die daar zaten hem hebben weggejaagd. Wat een avontuur!
Thuis aangekomen was er een feest aan de gang op het domein. We waren nieuwsgierig en gingen een kijkje nemen. Al snel werden we uitgenodigd om het feest bij te wonen en wat voor een feest! Het was een ‘kitchen party’. Dit is blijkbaar deel van een trouwfeest en is een feest waar enkel de vrouwen op aanwezig zijn. We begrepen wel totaal niet wat er aan de hand was, maar hebben wel van deze gelegenheid genoten. Al snel werden we door twee dames mee op de dansvloer gevraagd en iedereen moest heel hard lachen om onze danstalenten. De Afrikaanse vrouwen kunnen hier op een zeer speciale manier met hun heupen dansen en die dans waren wij niet machtig. Nadien was er een heel ritueel aan de gang waarbij de bruid aan de bruidegom nogmaals werd voorgesteld. De bruid ging hierbij letterlijk aan de voeten van de bruidegom liggen en gaf hem een cadeau. Ze zat de hele tijd op haar knieën en ‘stapte’ ook op haar knieën. Na één klein kusje, moest de bruidegom weer vertrekken met alle aanwezige mannen. Er werden nog heel wat cadeaus uitgewisseld, op de grond gelegen, geklapt met de handen en op de knieën gestapt. … We kunnen het niet goed beschrijven aangezien we totaal geen idee hadden wat er aan het gebeuren was. Hopelijk kunnen de gemaakte videobeelden jullie dit ook duidelijk maken!
Zondag 1 april (Pasen)
Zondagmorgen stonden we weer klaar om samen met Florence naar de kerk te gaan. Deze keer was ze ons niet vergeten en wat een belevenis was me dat! Toen we aankwamen was het gospelkoor aan het zingen. De sfeer in de kerk was fantastisch iedereen was aan het meezingen en dansen. Dat kan je je niet bij ons voorstellen. Daarna werden er enkele Bijbelteksten gelezen en werd hier ook een betekenis aan gegeven door de pastoor. Dan was het weer tijd voor het gospelkoor en werd er weer heel wat gezongen en gedanst. Als de mensen in gebed gingen was dit ook totaal anders bij ons. Iedereen zegt een gebed voor zichzelf. Vooraan staat de pastoor iedereen aan te moedigen om met zijn gebed verder te doen. De mensen gingen zo hard op in hun geloof dat ze als waar in een extase belandden. Sommigen waren echt op hun knieën gevallen en leken te wenen. Dat was heel gek om te zien als buitenstaanders. Daarna was het tijd voor de preek. De pastoor vertelde vol overgave over de gekozen Bijbelpassages. Mensen gingen hier mee in op. De preek duurde voor ons wel iets te lang. Op het einde was er terug een gebedsmoment en er was zelfs een vrouw vol overgave op de grond gevallen in extase. Fien dacht bijna dat ze een epilepsieaanval had… Het was voor ons echt bizar om iedereen bezig te zijn vol overgave en vol passie voor hun geloof. Nadien was iedereen herboren, net als Jezus op het paasfeest en werden wij uitgenodigd naar voor om de pastoor te groeten. Daarna werden onze gegevens gevraagd en werd het programma van de kerk voorgesteld moesten we interesse hebben om lid te worden van de ‘Bread of life church’. We zijn niet van plan om lid te worden maar zijn wel blij dat we deze ervaring rijker zijn! In de namiddag hebben we beiden nog wat voor school gewerkt. ’s Avonds zijn we nar de bar geweest en hebben we een filmpje gekeken.
Maandag 2 april (Paasmaandag)
Vandaag zijn we ’s middags bij Sarah en Paul gaan eten. Hun twee zoons waren ook thuis. Deze studeren in Zuid-Afrika en zijn voor de paasvakantie naar huis gekomen. Het was leuk om nog eens bij hen te zijn en we kregen als aperitief al direct een gin-tonic aangeboden 😊 Daarna hebben we heerlijke barbecue gegeten! Het was superlekker en als dessert hebben we zelfs enkele paaseitjes gegeten.
Daarna stelde Sarah voor om samen met de jongens naar een nabijgelegen “boerderij” te gaan. De boerderij heet Noahs Ark en je zal direct begrijpen waarom. Al snel kwamen we enkele impala’s en zebra’s tegen. Nu beseften we pas echt dat we in Afrika waren! Daarna hebben we op het domein nog heel wat andere dieren gezien: struisvogels, puku, kudu, hearthbeast, reebok, waterbok, eland (maar niet de eland die je denkt, ik weet gewoon de correcte vertaling niet in het Nederlands) en enkele aapjes. Op weg terug naar de ingang hadden we het bijna opgegeven om een bepaald dier te zien. Sarah besloot om nog is langs rechts te kijken omdat één van de opzichters ze daar had gezien. En ja, inderdaad, daar waren ze dan: giraffen! Wat waren we gelukkig. Het was echt fantastisch om al deze dieren te zien! Het was wel een beetje gek aangezien er ook koeien in het reservaat rondliepen en het was soms grappig om deze naast een groep impala’s te zien. Daarna zijn we terug naar huis gezeten en hier zitten we dan, na te genieten van onze eerste ‘safari’!
Tot de volgende keer!
Groetjes,
Merel & Fien
Super......heerlijk dat jullie het, naast de stage, ook naar jullie zin hebben.
Frisse/druilerige groetjes uit Berlare
Dag Fien en Merel, wat een belevenissen! Jullie lijken toch wel mooi gehuisvest te zijn, met de nodige Afrikaanse gebreken weliswaar, maar toch... Goed te horen dat jullie ook op school de nodige vorderingen maken. Om nog te zwijgen over wat jullie allemaal buiten de schooluren meemaken... Geniet van elk moment! Alle succes verder! Veel groeten!